sobota, 15 lutego 2014
piątek, 3 lutego 2012
Maoryskie Gwiezdne Wojny
wtorek, 24 stycznia 2012
Francja oddaje maoryskie głowy
![]() |
Brytyjski żołnierz H. G. Robley - autor jednej z najobszerniejszych opracowań powięconych tatuażowi maoryskiem - na tle swojej kolekcji głów Maorysów (Fot. Wikipedia) |
- 20 głów zidentyfikowanych we Francji przekazanych zostanie muzeum Te Papa na Nowej Zelandii; nie są one już przedmiotami kolekcjonerskimi, lecz zostaną złożone w uświęconym miejscu - powiedział Mitterand.
Z Quai Branly głowy przywiezione zostaną do muzeum Te Papa ("nasze miejsce" w języku Maorysów) w Wellington w czwartek. Z tej okazji odbędzie się uroczystość z udziałem maoryskiego króla Tuheitia Paki.
Muzeum Quai Branly to muzeum sztuki i cywilizacji Afryki, Oceanii i Ameryk. Jego nazwa pochodzi od nadsekwańskiego bulwaru, przy którym je zbudowano.
Francuski parlament w maju 2010 roku uchwalił restytucję maoryskich głów, a w maju zeszłego roku głowę maoryskiego wojownika przekazało Nowej Zelandii muzeum w Rouen. Głowy przekazane stanowią według nowozelandzkiej ambasady największą partię mokomokai powracających do kraju.
Nowa Zelandia od 2003 roku prowadzi ambitny program odzyskiwania maoryskich głów i innych maoryskich szczątków ludzkich ze światowych muzeów, aby po stosownej żałobie pochować je zgodnie z tradycją. Wiele placówek w Szwajcarii, Anglii, Danii zgodziło się je oddać
piątek, 4 listopada 2011
MOKO MAORYSKI TATUAŻ
10 – 30 listopada 2011 r.

niedziela, 16 października 2011
MOKO TATUAŻ MAORYSKI
plac Defilad 1 Warsaw, Poland
Na tegoroczną konwencję w Warszawie Francis przygotował pokaz projektowania maoryskiego moko. W ramach prezentacji wyjaśni, jak określane są poszczególne typy tatuaży i jak najlepiej je wykonać, posługując się maoryskimi wyspecjalizowanymi metodami projektowania.
Prezentacja odbędzie się w języku angielskim z polskim tłumaczeniem.
link do strony http://www.wix.com/francispotter/francis-potter
piątek, 25 lutego 2011
Tatuaż Maoryski by Te Rangitu Netana
środa, 2 lutego 2011
Robbie Williams - tatuaż maoryski



fot. Tomasz Madej
piątek, 21 stycznia 2011
Sesja maoryska

PROGRAM:
dr Penelope Ridings, Ambasador Nowej Zelandii w Polsce- „Multiculturalism and New Zealand Identity"
dr hab. Wojciech Bęben, prof Uniwersytetu Gdańskiego, antropolog- „Maoritanga, droga bycia Maorysem w XXI wieku"
dr Robert Dul, etnolog, muzeolog- „Mokomai i program repatriacji szczątków kostnych do Nowej Zelandii"
Tomasz Madej, Muzeum Azji i Pacyfiku- „Moko - maoryskie rzeźbienie ciała”
dr hab. Stanisław Czachorowski, prof. Uniwersytetu Warmii i Mazur w Olsztynie, entomolog- "Gatunki obce w globalnej wiosce, czyli o przyrodniczych związkach Nowej Zelandii i Polski"
Spotkanie będzie moderował dr hab. Wojciech Bęben, prof. UG
Wystawa:
Wystawa Te Ara - Drogi Maoryskich Przywódców składa się ze zdjęć znanego nowozelandzkiego fotografa polskiego pochodzenia, Krzysztofa Pfeiffera. Ukazuje rozwój kultury maoryskiej od czasów dawnych, poprzez teraźniejszość oraz próbę wytyczenia ścieżki na przyszłość.
Jeden z twórców koncepcji wystawy, zauważa, że w odległych krajach obowiązuje nadal zniekształcone pojęcie o tej kulturze. Maorysi najczęściej kojarzeni są z dzikusami, którzy skaczą wokół ogniska z dzidami w spódniczkach z trawy, a Nowa Zelandia jako jedno wielkie bezludzie... Prawda jednak wygląda inaczej...
„......chcieliśmy ukazać wartość wkładu, jaki wnieśli dawni i obecni przywódcy do nowozelandzkiego społeczeństwa a także zmotywować młodzież by w przyszłości także chciała objąć stanowiska przywódcze. My Maorysi patrzymy w przeszłość, aby określić nasz kierunek na przyszłość” (dr Merata Kawharu)
Wystawa Te Ara do tej pory odwiedziła Olsztyn oraz Nową Hutę. Z Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie „poleci” do Oxfordu, Nowego Jorku, San Francisco, do Szanghaju, na Hawaje i do Nowej Zelandii.
środa, 15 grudnia 2010
Burke z filmu Jonah Hex
środa, 24 listopada 2010
środa, 6 października 2010
6 Października 1769 r. James Cook
Z "burzliwego" spotkania Europejczyków z Maorysami pochodzi pierwszy opis moko autorstwa Monkhausa:
"miał wykłute trzy łuki nad lewym okiem, ciągnące się od nasady nosa po skroń. Każdy z nich złożony był z czterech linii o szerokości jednej od sąsiedniego oddalony. Był to zupełnie nowy, nietypowy wzór, jak się wydaje, miał owemu wojownikowi nadać groźniejszego wyglądu".